Ketmia syryjska z Węgier bardzo popularny krzew, uprawiany w ogrodach przydomowych
Hippophae rhamnoides

Ketmia syryjska (Hibiscus syriacus) jest myląca, bo krzew ten pochodzi z Chin. Jego kwiaty przypominają malwy (obie rośliny są ze sobą spokrewnione). Mogą być liliowe, różowe, niebieskie i białe, czasem z dwubarwnymi płatkami lub gwiaździstym oczkiem, a do tego pojedyncze, półpełne lub pełne. Najokazalsze osiągają średnicę 10 cm. Rozwijają się licznie od sierpnia do października, a u odmian wczesnych już w lipcu. Jedno, co można im zarzucić, to brak zapachu.
Ponieważ ketmia syryjska przywykła do nieco cieplejszego klimatu, w naszych ogrodach rośnie wolno, zwykle do wysokości 2 m (w naturze do 4 m). Niski wzrost wynika też z charakteru wielu jej odmian – popularnością cieszą się bowiem krzewy, które nie zajmują dużo miejsca na rabatach i mogą być uprawiane w pojemnikach. Niestety, jej młode okazy mogą przemarzać. Nie należy jednak pochopnie usuwać wiosną bezlistnych egzemplarzy, bo ketmia syryjska zazielenia się później niż inne gatunki. Warto ją uprawiać, bo jest prawdziwą atrakcją zwłaszcza jesiennych ogrodów. Efektownie wygląda samotnie na trawniku, ale pięknie komponuje się też np. z krzewami hortensji. Jej prowadzonymi jako drzewka okazami można obsadzić ogrodową alejkę, a uprawianymi w pojemnikach ozdobić taras i balkon.

Opakowanie zawiera 10 sztuk nasion.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

Ketmia potrzebuje miejsca ciepłe, słoneczne, osłonięte od wiatru. Glebę żyzną, próchniczną, umiarkowanie wilgotną. Wiosną ziemię wzbogacamy np. obornikiem granulowanym i kompostem rośliny dokarmiamy też w czasie wegetacji. Rozmnażanie odmian w lipcu przez ukorzenianie sadzonek niezdrewniałych. Zimą młode okazy ściółkujemy i okrywamy, a pojemnikowe przenosimy pod dach.
Ketmia syryjska jest narodowym kwiatem Korei Południowej i występuje w jej godle narodowym.
Dobrze znosi przycinanie (zwykle pod koniec zimy) w celu formowania w gęstszy krzew.

NA FOTOGRAFII