Glediczia trójcierniowa z Węgier to szybko rosnące, cierniste drzewo z rodziny bobowatych
Gleditsia triacanthos

Glediczia trójcierniowa (Gleditsia triacanthos) inaczej iglicznia trójcierniowa, iglicznica pospolita, trójiglicznia - to szybko rosnące, cierniste drzewo z rodziny bobowatych (Fabaceae), które pochodzi z Ameryki Północnej. Obecnie jest uprawiane w wielu miejscach świata, w tym także w Polsce. Glediczja trójcierniowa kwitnie w czerwcu. Wiosną i latem jej pierzastozłożone liście są żółtozielone, natomiast jesienią przebarwiają się na żółto. Z kolei owoce glediczji mają postać spłaszczonych, spiralnych strąków w kolorze czerwonobrązowym, pozostają na drzewie do wiosny. Natomiast korona drzewa jest luźna i nieregularna, wyniosła, do 15 m szerokości. Drzewo dorasta do około 30 m wysokości. Jej znakiem rozpoznawczym są charakterystyczne ciernie wyrastające z pnia.
Glediczja trójcierniowa najlepiej rośnie na glebach zasadowych, lekko wilgotnych (dobrze toleruje suszę). Stanowisko dla glediczji powinno być słoneczne. Jest roślina miododajną. Dobrze znosi cięcie i dlatego nadaje się na żywopłoty. Glediczja trójcierniowa jest polecana do zieleni miejskiej, najczęściej jest sadzona wzdłuż ulic, w parkach i na osiedlach. Dobrze wygląda także w przydomowych ogrodach.

Opakowanie zawiera 10 sztuk nasion.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

W Stanach Zjednoczonych iglicznie to jedne z ważniejszych miododajnych drzew. Wiosną obsypują się długimi gronami intensywnie pachnących kwiatów. Właśnie te drobne, kremowożółte kwiatostany przywabiają całe roje pszczół.
W pełni dojrzałe, wysuszone strąki, zwane niekiedy Soap Pods (Mydlane Strąki) dzięki zawartości saponin, są gotowane a otrzymany płyn używany jest jako detergent w wielu odrębnych kulturach.

Strąki te są również głównym składnikiem w niektórych komercyjnie produkowanych szamponach, wyraźnie przeznaczonych do czarnych włosów.

NA FOTOGRAFII