Daglezja zielona
Pseudotsuga menziesii
Daglezja zielona to rośnie szybko rosnąca, jej pokrój jest szeroko stożkowy, podobny do pokroju świerka pospolitego. Drzewa rosnące samotnie, dobrze naświetlone, długo utrzymują dolne gałęzie i są zielone aż do ziemi. Korona starych drzew zaczyna się wysoko, a pień jest pokryty grubą, nawet do 60 cm miąższości, czerwonobrązową, głęboko spękaną korą. Igły ciemnozielone, spłaszczone, bardziej miękkie niż u jodły, po roztarciu wydzielają zapach jabłek. Szyszki zwisające, długości 7-10 cm, o oryginalnym kształcie. Daglezja zielona może być sadzona w ogrodach leśnych i parkach, w założeniach naturalistycznych, a także w ogrodach przydomowych, jako soliter. W Polsce zimuje bez uszkodzeń.
Opakowanie zawiera 5 szt. nasion
DODATKOWE WIADOMOŚCI
- Daglezję można rozpoznać po płaskich i dość elastycznych, niekłujących igłach. Najbardziej jednak niezawodną cechą rozpoznawczą daglezji są jej niezwykle charakterystyczne a zarazem bardzo dekoracyjne szyszki, których długie, trójzębne łuski okrywające niczym zwisające sople lodu wystają daleko poza łuski nasienne.
- Gatunek preferujący gleby gliniasto-piaszczyste, cienioznośny, odporny na większość szkodników, jednak dość wrażliwy na zanieczyszczenia powietrza.
- Z drewna daglezji wyprodukowano w Polsce najdłuższą deskę świata, wpisaną do księgi rekordów Guinnessa, a można ją oglądać w Szymbarku (rekord ten został nieco później, 17.05.2009 r., pobity przez leśników z Lęborka, a otrzymana tarcica miała długość 40, 815 m i masę 1388 kg).
|
|
