Berberys Juliany
Berberis julianae

   Berberys Juliany to krzew liściasty, należący do rodziny berberysowatych (Berberidaceae). Jego ojczyzną są Środkowe Chiny.
   Berberys Juliany jest silnie rozgałęzionym krzewem, dorastającym w naszym klimacie do 1,5 m wysokości (w łagodniejszym klimacie dorasta do 3m wys.) i 120 cm szerokości. Berberys Julianny to roślina o regularnym, jajowatym pokroju i zwartej, krzaczastej formie, złożonej z gęsto ułożonych, ciernistych, łukowato wygiętych, sztywnych, bruzdowanych, żółtoszarych pędów. Berberys Julianny jest rośliną ciernistą. Długie (około 3cm długości), sztywne, trójdzielne ciernie są przekształconymi liśćmi.
   Liście ułożone na pędach skrętolegle. Pojedyncze, często zebrane po 3 w różyczkowate wiązki na krótkopędach. Skórzaste, sztywne, ciemnozielone liście są lancetowate, eliptyczne lub odworotniejajowate, długości 10 cm, o zaostrzonych wierzchołkach i kolczasto ząbkowanych brzegach, osadzone są na krótkich ogonkach liściowych. Górna strona blaszki liściowej jest ciemnozielona, błyszcząca, spodnia – jaśniejsza, matowa. Liście jesienią przebarwiają się niezwykle dekoracyjnie na czerwono i pomarańczowoczerwono. Na zimę pozostają na krzewach. Drewno i wewnętrzna strona kory ma żółtawy odcień.
   Zakwita na przełomie maja i czerwca. Kwiaty są obupłciowe, owadopylne, pachnące, drobne, żółte, z czerwonawą obwódką na zewnętrznej stronie płatków. Zwisają w pęczkach po 2-3 sztuki, zebrane po kilka – kilkunastu pęczków na krótkich szypułkach rozmieszczonych w gronach wzdłuż łukowato wygiętych gałązek. Każdy kwiat składa się z 6 płatków korony, 6 działek kielicha, 6 pręcików (które reagują na dotyk) i 1 słupka, dojrzewającego równocześnie z pręcikami (stąd jest również możliwość samozapylenia). U nasady płatków znajdują się nektarniki. Na przełomie sierpnia i września, po zapyleniu i zapłodnieniu kwiatów wykształcają się dekoracyjne owoce - jagody. Są one wydłużone, o długości do 8mm, ciemnogranatowe, pokryte sinawym nalotem woskowym, niezwykle atrakcyjne dla ptaków i pozostają na krzewach niekiedy nawet do wiosny.
   Odmiana najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru. Wymaga dostatecznie wilgotnych, dość żyznych i przepuszczalnych gleb. Źle rośnie na glebach wilgotnych, ciężkich i zimnych. Berberys jest gatunkiem mrozoodpornym, najbardziej odporny spośród zimozielonych gatunków berberysów, przemarza rzadko, jedynie w surowe zimy, a wiosną dobrze regeneruje z nieuszkodzonych przez mróz części pędów. Strefa mrozoodporności 6b. Jest odporny na pyły i zanieczyszczenia powietrza, co powoduje, że z powodzeniem może być stosowany na terenach miejskich.
   Berberys Julianny to doskonała roślina ozdobna do ogrodów, parków, zieleni osiedlowej i na tereny zurbanizowane. Polecana zarówno na nienormowane, jak i formowane, kolczaste szpalery i żywopłoty, stosowana w grupach roślinnych oraz jako soliter, do obsadzania skarp i zieleńców.

SZCZEGÓŁOWY OPIS

Rodzaj rośliny: to krzew liściasty, należący do rodziny berberysowatych (Berberidaceae).
Zastosowanie: doskonała roślina ozdobna do ogrodów, parków, zieleni osiedlowej i na tereny zurbanizowane.
Kwiaty: zakwita na przełomie maja i czerwca, obupłciowe, owadopylne, pachnące, drobne, żółte, z czerwonawą obwódką na zewnętrznej stronie płatków.

Owoce: dekoracyjne owoce - jagody, wydłużone, o długości do 8mm, ciemnogranatowe, pokryte sinawym nalotem woskowym, niezwykle atrakcyjne dla ptaków i pozostają na krzewach niekiedy nawet do wiosny

Liście: liście ułożone na pędach skrętolegle. Pojedyncze, często zebrane po 3 w różyczkowate wiązki na krótkopędach.

Stanowisko: najlepiej rośnie na słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru.

Warunki glebowe: wymaga dostatecznie wilgotnych, dość żyznych i przepuszczalnych gleb.

Odporność na warunki zimowe: odmiana odporna na mróz.

Odporność na choroby i szkodniki: odporna na choroby i szkodniki.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

Z berberysów można tworzyć nie tylko efektowne, ale i skuteczne żywopłoty tzw. obronne. Z powodu ciernistych pędów, są one trudne do sforsowania przez ludzi i zwierzęta.
Wszystkie berberysy dobrze znoszą zanieczyszczenia powietrza oraz są odporne na zasolenie gleby.
Berberys Juliany może być rozmnażany z siewu, choć w naszym klimacie nasiona nie dojrzewają corocznie. Można go rozmnażać też wegetatywnie (tylko w ten sposób rozmnażamy odmiany), przez sadzonki zielne, ukorzeniane w szklarniach lub w tunelach foliowych, często przy zastosowaniu ukorzeniaczy.

NA FOTOGRAFII