Enkiant dzwonkowaty
Enkianthus campanulatus

   Enkiant dzwonkowaty Enkianthus campanulatus z rodziny Wrzosowatych jest krzewem ozdobnym , którego cechą charakterystyczną jest szalenie efektowne przebarwianie się na jesień. W tym czasie jego liście są jednocześnie lśniące i jaskrawo żółto-czerwone.
   Równie efektownie roślina wygląda późną wiosną - wtedy zaczyna obfite kwitnienie. Kwiaty dzwonkowatego kształtu, mają czerwone unerwienie i długo utrzymują się na krzewie. Zebrane są w gęste baldachy o wielkości do 12cm.
   Enkiant dzwonkowaty jest rozłożystym krzewem o wzniesionym pokroju. Dorasta do 2 metrów. Jego pędy boczne układają się wyraźnymi piętrami. Nadaje się do nasadzeń pojedynczych i grupowych. Tworzy efektowne kompozycje z różanecznikami lub azaliami.

SZCZEGÓŁOWY OPIS

Rodzaj rośliny: Enkiant dzwonkowaty jest krzewem z rodziny Wrzosowatych.
Zastosowanie: Enkiant dzwonkowaty idealnie nadaje się do posadzenia na rabatach, trawnikach - polecany jest także do ogrodów naturalistycznych i wrzosowych.
Wielkość: dorasta do 200cm wysokości.
Kwiaty: dzwonkowate, kremowe z charakterystycznym czerwonym prążkowaniem, wielkości 10-12 mm, na długich szypułkach, zebrane po kilka u nasady pędu w baldachogrona.
Kwitnienie: termin kwitnienia w maju.
Liście: eliptyczne, zielone, drobne, pokryte obustronnie włoskami. Jesienią wybarwiają się na jaskrawy pomarańczowoczerwony lub czerwony kolor.
Rozmnażanie:: poprzez półzdrewniałe sadzonki oraz nasiona.
Stanowisko: preferuje miejsca słoneczne lub półcieniste.
Warunki glebowe: najlepiej rośnie na glebie wilgotnej, kwaśnej, o pH poniżej 5.
Odporność na choroby i zimę: Enkiant dzwonkowaty jest mrozoodporny i odporny na choroby. Na glebach zbyt mało kwaśnych może wystąpić chloroza liści objawiająca sie ich żółknięciem.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

Enkiant dzwonkowaty rośnie najlepiej tam, gdzie udają się różaneczniki.
Z uwagi na bardzo płytki system korzeniowy, enkianty wymagają gleb dość dobrze utrzymujących wilgoć ale nie tolerują nadmiaru wody.

NA FOTOGRAFII