Berberys gruczołkowaty
Berberis verruculosa

   Berberys gruczołkowaty to krzew liściasty, należący do rodziny berberysowatych (Berberidaceae).
   Berberys gruczołkowaty jest silnie rozgałęzionym krzewem, dorastającym do 1,5 m wysokości. Jest to roślina o regularnym, jajowatym pokroju i zwartej, krzaczastej formie, złożonej z gęsto ułożonych, ciernistych, łukowato wygiętych, sztywnych, bruzdowanych, żółtoszarych pędów. Berberys gruczołkowaty jest rośliną ciernistą. Długie (około 3cm długości), sztywne, trójdzielne ciernie są przekształconymi liśćmi.
   Liście ułożone na pędach skrętolegle. Są one skórzaste i sztywne. Górna strona blaszki liściowej jest ciemnozielona, błyszcząca, spodnia – szarosina.
   Berberys zakwita na przełomie maja i czerwca. Kwiaty są obupłciowe, owadopylne, pachnące, drobne, żółte, z czerwonawą obwódką na zewnętrznej stronie płatków. Zwisają w pęczkach po 2-3 sztuki. Na przełomie sierpnia i września wykształcają się dekoracyjne owoce - jagody. Są one wydłużone, o długości do 8mm, ciemnogranatowe, pokryte sinawym nalotem woskowym, niezwykle atrakcyjne dla ptaków i pozostają na krzewach niekiedy nawet do wiosny.
   Odmiana najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru. Wymaga dostatecznie wilgotnych, dość żyznych i przepuszczalnych gleb. Berberys jest gatunkiem mrozoodpornym. Jest odporny na pyły i zanieczyszczenia powietrza, co powoduje, że z powodzeniem może być stosowany na terenach miejskich.
   Berberys gruczołkowaty to doskonała roślina ozdobna do ogrodów, parków, zieleni osiedlowej i na tereny zurbanizowane. Polecana zarówno na nieformowane, jak i formowane, kolczaste szpalery i żywopłoty, stosowana w grupach roślinnych oraz jako soliter, do obsadzania skarp i zieleńców.

SZCZEGÓŁOWY OPIS

Rodzaj rośliny: to krzew liściasty, należący do rodziny berberysowatych (Berberidaceae).
Zastosowanie: doskonała roślina ozdobna do ogrodów, parków, zieleni osiedlowej i na tereny zurbanizowane.
Kwiaty: zakwita na przełomie maja i czerwca, obupłciowe, owadopylne, pachnące, drobne, żółte, z czerwonawą obwódką na zewnętrznej stronie płatków.

Owoce: dekoracyjne owoce - jagody, wydłużone, o długości do 8mm, ciemnogranatowe, pokryte sinawym nalotem woskowym, niezwykle atrakcyjne dla ptaków i pozostają na krzewach niekiedy nawet do wiosny.

Liście: liście skórzaste, błyszczące ciemnozielone, od spodu szare.

Stanowisko: najlepiej rośnie na słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru.

Warunki glebowe: wymaga dostatecznie wilgotnych, dość żyznych i przepuszczalnych gleb.

Odporność na warunki zimowe: odmiana odporna na mróz.

Odporność na choroby i szkodniki: odporna na choroby i szkodniki.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

Z berberysów można tworzyć nie tylko efektowne, ale i skuteczne żywopłoty tzw. obronne. Z powodu ciernistych pędów, są one trudne do sforsowania przez ludzi i zwierzęta.
Wszystkie berberysy dobrze znoszą zanieczyszczenia powietrza oraz są odporne na zasolenie gleby.
Dawniej berberys występował pospolicie w stanie naturalnym na całym obszarze Polski. Rósł na miedzach, zboczach, w zaroślach i na brzegach lasów. Uważano jednak, że jest żywicielem pośrednim rdzy zbożowej i że jego obecność w pobliżu pól może być szkodliwa dla upraw. Dlatego został wytępiony.

NA FOTOGRAFII