Ligustr Atrovirens
Ligustrum vulgare Atrovirens

Ligustr Atrovirens Ligustrum vulgare Atrovirens     Ligustr Atrovirens to gęsty krzew, dorastający do 3-4 metrów wysokości. Ligustr to najlepsza roślina na formowalne żywopłoty. Cechą charakterystyczną tej odmiany są błyszczące, nieco skórzaste, przypominające bukszpan, barwne liście w kolorze ciemnozielonym, przebarwiające się na jesieni na kolor purpurowobrunatny. Liście w łagodniejsze zimy pozostają na krzewie. Kwitnie w lipcu. Kwiaty drobne, rurkowate, białe, intensywnie pachnące, zebrane w walcowate wiechy o długości do 10cm. Zawiązuje kuliste owoce, ok. 0,6 cm średnicy, początkowo zielone, jesienią dojrzałe, ciemnogranatowe, zebrane w grona, dość długo utrzymujące się na krzewach.
   Ligustr Atrovirens ma pędy wyprostowane, z licznymi bocznymi rozgałęzieniami. Sadzony jest głównie w grupach na żywopłoty lub na szpalery.
   Jest wyjątkowo niewybrednym krzewem, znoszącym każde warunki glebowe.

SZCZEGÓŁOWY OPIS

Rodzaj rośliny: Ligustr Atrovirens Ligustrum vulgare Atrovirens jest wieloletnim krzewem ozdobnym z rodziny Oliwkowatych.
Zastosowanie: żywopłoty formowane.
Wielkość: dorasta do 4m wysokości.
Kwiaty: drobne, rurkowate, białe, intensywnie pachnące, zebrane w walcowate wiechy o długości do 10cm.
Kwitnienie: lipiec.
Owoce: kuliste, początkowo zielone, jesienią dojrzałe, ciemnogranatowe.
Liście: w kolorze ciemnozielonym, przebarwiające się na jesieni na kolor purpurowobrunatny.
Rozmnażanie: poprzez sadzonki z nowych pędów, przez oddzielanie zakorzenionych części pędów, odkłady.
Stanowisko: najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, półcienistych i cienistych.
Warunki glebowe: dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych,
Odporność na choroby i zimę: Ligustr Atrovirens jest mrozoodporny i odporny na choroby.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

Ligustr na żywopłot sadzimy w dwóch rzędach naprzemiennie. Najlepiej jeśli odległość między roślinami w jednym rzędzie wynosi około 30cm. Natomiast oba rzędy powinny być oddalone od siebie o około 20cm. Daje nam to jakieś 5 sadzonek na 1m bieżący żywopłotu.
Pierwsze przycinanie wykonujemy po posadzeniu roślin wiosną. Jego celem jest zagęszczenie dołu żywopłotu. Rośliny obcinamy około 30cm nad ziemią. Jeśli sadzimy je jesienią to z cięciem powinniśmy zaczekać do marca następnego roku. Nieprzycinane lepiej przezimują. Latem zagęszczamy ligustr przycinając boczne pędy do połowy. W drugim roku przeprowadzamy cięcie jeszcze przed rozwojem liści. Dobrze jest zostawić 10-15cm odcinki pędów, bo z nich wyrosną nowe rozgałęzienia, które skrócimy na przełomie VI/VII o połowę do 2/3 ich długości. W VIII usuwamy pędy wystające poza ostatnią linię cięcia. W następnych latach tniemy żywopłot 2-3 razy na rok. Gdy osiągnie on interesującą nas wysokość przycinamy go radykalnie. Strzygąc pamiętamy o nadaniu stożkowatego kształtu, pozostawiając szerszą podstawę. Dzięki temu roślina będzie bardziej odporna na takie czynniki atmosferyczne jak śnieg czy wiatr.
Ligustry są roślinami trującymi. Są też krzewami miododajnymi ale zbyt duża ilość pyłku i nektaru ligustru może powodować że miód będzie trochę gorzkawy w smaku.

NA FOTOGRAFII