Grusza pospolita
Pyrus communis
Grusza pospolita jest drzewem, dorastającym do 7-20 m. Korona drzewa ma wyraźny przewodnik i jest dość wąska. Kora jest szara, podłużnie bruzdowana i spękana na prostokątne poletka. Pędy rośliny są pokryte niedużymi cierniami. Liście gruszy są jajowate lub okrągławe, długoogonkowe, nagie, do 8 cm długości. Brzeg blaszki liściowej jest drobno piłkowany. Jesienią nie zawsze się przebarwia, ale gdy są ku temu dogodne warunki może mieć różne kolory – od żółtego do czerwonego. Kwiaty są promieniste, pięciopłatkowe, śnieżnobiałe, zebrane w grona. Maja charakterystyczne fioletowe pylniki. Pełnia kwitnienia większości odmian grusz przypada na pierwszą dekadę maja. Owocem jest gruszka (owoc jabłkowaty). Ma kształt kulisty lub lekko wydłużony i zwisa na długiej szypułce. Charakterystyczne jest to, że w miąższu zawsze znajduje się pewna ilość tzw. komórek kamiennych (specyficznej tkanki wzmacniającej).
Drzewo to rosnąc w młodości dosyć dynamicznie wykształca stożkowatą koronę, która u starszych drzew jest zaokrąglona. Maksymalnie w naturze dorastać może do ponad 20 metrów wysokości, najczęściej jednak nie przekracza 10 metrów oraz średnicy około 5 m. Grusza wyróżnia się koroną, która przy młodych drzewach rozwija się raczej jednostronnie. Dopiero po osiągnięciu dojrzałego wieku zajmuje regularną przestrzeń nad smukłym i chropowatym pniem.
Grusza jest drzewem, które nie wymaga większego nakładu pracy z naszej strony. Jednak trzeba jej stworzyć odpowiednie warunki do spokojnego rozwoju. Przede wszystkim jest ona dość wrażliwa na warunki pogodowe. Dlatego zdecydowanie lepiej czuje się w osłoniętych stanowiskach. Najpopularniejsze rodzaje gruszy będą doskonale czuć się w cieplejszych glebach. Jednocześnie drzewa źle znoszą wysoki poziom wody gruntowej. Okres zbiorów w zależności od odmiany zaczyna się już w sierpniu, a kończy się w listopadzie. Warto sadzić niektóre rodzaje gruszek obok siebie, ponieważ gwarantuje to efektywniejsze zapylanie kwiatów, a także znacznie większe zbiory. Teoretycznie grusza w naszym klimacie jest w stanie poradzić sobie samodzielnie. Jednak w czasie suszy, należy zadbać również o odpowiednie nawodnienie.Przycinanie gruszy jest obowiązkowym elementem każdej uprawy. Wszystkie rodzaje gruszek muszą być odpowiednio formowane. Przycinanie gruszy pozwoli na obniżenie wysokości drzewka, zwiększenie rozłożystości korony lub wypuszczeniu pędów ku górze. W celu formowania stosuje się także naginanie konkretnych pędów. Na pewno powinniśmy wycinać pędy, które są obumarłe lub chore. Choroby gruszy dzięki temu unikną rozprzestrzeniania.
Opakowanie zawiera 5 szt. nasion
DODATKOWE WIADOMOŚCI
- Napar ze świeżych skórek gruszy stosuje się w formie okładów na trudno gojące się rany i owrzodzenia. W medycynie ludowej napar z gruszek stosuje się przy przeziębieniach, gorączce i uporczywym kaszlu, a bardzo mocny napar z suszonej gruszki stosuje się w formie okładów na czoło i głowę - przy bólach głowy i migrenie.
- Świeża gruszka, średniej wielkości ma ok. 60 kalorii. Ze składników mineralnych najwięcej zawiera potasu, ale także bogata jest w fosfor, wapń, magnez, sód, miedź, żelazo, a także bor i jod. W owocu występują kwasy owocowe (kwas jabłkowy, kwas cytrynowy), węglowodany, olejki eteryczne, błonnik i pektyny. Gruszki zawierają także witaminy: A, B1, B2, B6, C i PP. W miarę dojrzewania owoców ilość kwasów organicznych i pektyn maleje, a rośnie natomiast zawartość cukrów.
- miękkie dojrzałe gruszki pobudzają trawienie i przeciwdziałają zaparciom, a spożywane w większych ilościach mogą nawet wywołać biegunkę, natomiast niektóre odmiany cierpkie i mało soczyste, zawierające dużo garbników leczą biegunki.
|