Grochodrzew
Robinia pseudoacacia
Grochodrzew inaczej robinia akacjowa lub robinia biała, jest bardzo powszechnie i błędnie nazywana akacją. To gatunek drzew należący do rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi z Ameryki Północnej, z obszaru wschodnich Stanów Zjednoczonych.
Robinia akacjowa to drzewo liściaste, dorastające do 25 m wysokości, o luźnej i nieregularnej koronie i pniu rozwidlającym się nisko nad ziemią w grube konary. Przez pierwsze 30-40 lat, robinia rośnie dość szybko, a po tym okresie jej wzrost niemalże całkiem ustaje. Wśród drzew robinia jest krótkowieczna – żyje 100 do 150 lat (rzadko zdarzają się osobniki 250-letnie).Pień i starsze gałęzie robinii pokrywa głęboko spękana, szarobrązowa kora. Lśniąca, czerwonobrunatna na młodych pędach (w górnej części bruzdowanych, niżej – gładkich, nieco kanciastych). Robinia tworzy silny korzeń palowy, który z czasem intensywnie rozrasta się w korzenie boczne. Dzięki łatwości tworzenia licznych odrostów korzeniowych, czasami przyjmuje niewysoką postać krzewiastą.Liście robinii są umieszczone na pędach skrętolegle. Są nieparzysto pierzastozłożone z 7-21 miękkich i delikatnych, eliptycznych lub jajowatych listków, o zaokrąglonych końcach. Na górnej stronie są jasnozielone, na spodniej szarozielone, opadające na zimę. Pojedyncze, całobrzegie, listki, o długości 3-6 cm i szerokości 1-3 cm osadzone są na krótkich ogonkach. Cały liść osiąga długość 20 cm. Liście pojawiają się dosyć późno - pod koniec maja, niemalże równocześnie z kwiatami, a jesienią przebarwiają się na intensywnie żółty kolor. U nasady każdego liścia wyrastają, prostopadle do pędu, dwa duże, spłaszczone, hakowato zagięte, ostre i kłujące ciemnobrązowe, wieloletnie ciernie. Są one przekształconymi przylistkami. Pomiędzy cierniami występuje blizna (nasada liścia), a pod nią, w warstwie korka, ukryte są 3 pąki śpiące.Kwiaty robinii są motylkowe, białe z żółtą plamką na żagielku, przedsłupne, silnie pachnące. Zebrane w grona o długości 10-20 cm. Wewnątrz korony kwiatu można wyróżnić 10 pręcików, z których 9 jest zrośniętych, a 1 pręcik jest wolny. Charakterystyczne kwiaty pojawiają się na przełomie maja i czerwca, a drzewo niekiedy powtarza kwitnienie.
Robinia biała ma małe wymagania glebowe. Drzewa tego gatunku najlepiej rosną na glebach świeżych, np. płowych i brunatnych, ale zadowolą się również gliniasto-piaszczystymi i piaszczysto-gliniastymi. Tolerują gleby suche, np. na wydmach nadmorskich i śródlądowych, ale rosną tam wolniej, wykształcając grubą korowinę i bardzo nisko osadzone korony. Robinie nie lubią gleb ciężkich, gliniastych oraz stanowisk podmokłych, gdzie częściej chorują i przemarzają. Na glebach brunatnych ich system korzeniowy sięga do głębokości 1,2 m, na innych — do 1,6 m i jest bardzo mocno rozrośnięty na szerokość. Liczne korzenie boczne umieszczone są płytko, tuż pod powierzchnią gleby. Właśnie na nich wykształcają się pąki przybyszowe, z których wyrastają pędy odrostowe. Robinia biała jest drzewem światłolubnym, choć na korzystniejszych dla niej podłożach znosi również lekkie zacienienie. Jest rośliną całkowicie mrozoodporną, choć czasem może cierpieć z powodu wiosennych przymrozków.
Robinia akacjowa jest doskonałym drzewem wykorzystywanym w zieleni publicznej. Może być sadzona w dużych ogrodach, parkach, na dużych zieleńcach i skwerach, w lasach komunalnych, zadrzewieniach podmiejskich, na pasach oddzielających zabudowania i ogrody od dróg komunikacyjnych, wzdłuż szerokich ulic o luźnej zabudowie. Jest o dobre drzewo alejowe, często też jego korona bywa zagęszczana i formowana przez systematyczne przycinanie. W zieleni krajobrazowej robinia jest odpowiednia do zakładania alei przydrożnych, pasów śródpolnych, remiz dla dzikiej zwierzyny i zadrzewień w sąsiedztwie zagród gospodarskich. Cenna jest również do zalesiania hałd kopalnianych i terenów poprzemysłowych.
Opakowanie zawiera 5 szt. nasion
DODATKOWE WIADOMOŚCI
- Roślina ta dostarcza cennego drewna – doskonałego zarówno jako opał (o parametrach podobnych do drewna dębowego), jak również cennego, ze względu na swą wysoką odporność na gnicie i warunki atmosferyczne. To twarde, choć lekkie drewno, o jasnej barwie, jest szeroko wykorzystywane w stolarstwie i tokarstwie, do wyrobu m.in. małej architektury ogrodowej, sprzętu sportowego, a nawet do budowy statków, a kiedyś, również do wyrobu podkładów kolejowych. Wytwarza się z niego wodę kosmetyczną oraz żółty barwnik do jedwabiu i wełny.
- Przedsłupne kwiaty zapylane są przez błonkówki (głównie pszczoły), a robinia akacjowa należy do najbardziej miododajnych roślin występujących w Polsce. Miód robiniowy (nazywany akacjowym) jest jasny, przezroczysty i nie krystalizuje. Z jednego ula, ustawionego w dużym skupisku robinii można uzyskać, przy sprzyjających warunkach, do 10 kg miodu dziennie, a kwiatostany robinii, po wysmażeniu można spożywać, np. w cieście naleśnikowym.
- Cała roślina jest silnie trująca, ale zawartość trujących związków w roślinie jest bardzo zmienna. Objawami zatrucia są mdłości, wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, gorączka i zaburzenia widzenia. Jednocześnie robinia akacjowa jest roślina leczniczą, a jako surowiec zielarski wykorzystywane są jej kwiaty (Flos Pseudoacaciae = Flos Robiniae), które zbiera się gdy rozkwitają i suszy w miejscu cienistym i przewiewnym. Zawierają one olejki eteryczne, kwasy organiczne, flawonoidy, sole mineralne, cukry i garbniki. Kwiat akacji działa żółciopędnie, moczopędnie, rozkurczowo i uspokajająco. Naparów i wyciągów używa się w stanach zapalnych dróg moczowych i nerek, przy uszkodzeniu nerek przez trucizny, przy niewydolności krążenia, a także dla pobudzenia trawienia. Napary polecane są również dla alergików.
|
|
