Wiąz szypułkowy
Ulmus laevis
Wiąz szypułkowy nazywany także wiązem gładkim i limakiem, w Polsce jest gatunkiem pospolitym. Nazwa limak odnosi się ogólnie do wiązów, ale najmocniej jest kojarzona właśnie z tym gatunkiem. Drzewo ma duże walory dekoracyjne i zachwyca swoją dostojnością.
Wiąz szypułkowy to potężne drzewo liściaste dorastające do 30-40 m wysokości. Ma szeroką, kopulastą koronę. Kora początkowo jest jasna, gładka, brązowoszara, u starszych drzew łuszczy się tafelkowato. Liście są eliptyczne lub odwrotnie jajowate, zaostrzone na końcu, piłkowane na brzegach. Zwracają uwagę, gdyż są u nasady wyraźnie niesymetryczne. Mają długość do 14 cm. Unerwienie jest gęste, dobrze widoczne. Wiąz kwitnie wczesną wiosną. Różowawe kwiaty są osadzone na cienkich szypułkach i tworzą zwisające baldaszkowe kwiatostany. Owocem jest orzeszek otoczony pergaminowym skrzydełkiem. Gatunek rzadko wytwarza odrośle korzeniowe (pożądana cecha), najczęściej przy zranieniu korzeni.
Stanowisko dla wiązu szypułkowego. Wiąż szypułkowy to gatunek cienioznośny. Radzi sobie w półcieniu i zacienieniu. Można posadzić go na wystawie północnej i w miejscach zasłoniętych przez budynki czy inne drzewa. Podłoże dla wiązu szypułkowego. Ma duże potrzeby glebowe. Preferuje podłoża żyzne, zasobne w składniki pokarmowe, umiarkowanie wilgotne. Radzi sobie na glebach wilgotnych i okresowo zalewanych. Wytrzymałość na suszę wiązu szypułkowego. Wytwarza głęboki system korzeniowy i silne korzenie boczne, dlatego charakteryzuje się dobrą wytrzymałością na suszę.
Opakowanie zawiera 5 szt. nasion
DODATKOWE WIADOMOŚCI
- Młode drzewka warto sporadycznie podlewać, tj. w czasie długo utrzymującej się bezdeszczowej pogody. Starsze wiązy radzą sobie bez naszej pomocy. W czasie nawadniania należy uważać, aby nie moczyć nadziemnych części.
- Sporadycznie wykonuje się cięcie, np. usuwając pędy uszkodzone i chore. Trzeba pilnować, aby na wiązie nie rozprzestrzeniły się choroby lub szkodniki.
- Szczególnie groźna jest holenderska choroba wiązów, z którą walczy się profilaktycznie, ale po wystąpieniu nieuchronnie prowadzi do zamierania całych drzew. Jest to główny powód zmniejszenia liczebności wiązów w Polsce (nie tylko szypułkowego).
|
|
